پادگان فروردین 1403

تقریبا سه سالی هست که شما رو میشناسم
چه قبلا که وضعیت خوبی نداشتم
چه الان که امیدوار ترم به خودمو شرایطم
همیشه ثبت نام پادگانا،وبینارا
برابر بوده با یه جوونه امید تو وجود من :)🌱
اینکه یا خودمو نجات بدم یا اگر وضعیتم خوبه، چطور بهتر شم…
خیلی ازتون یاد گرفتم و انگاری چشام باز تر شد چون حرفایی رو میشنیدم ازتون که هیچکی تا الان بهم نگفته بود 🙂
در زمینه کنکور که وبینارا صفر تا صد درس خوندن و روتین زندگی یه کنکوری رو به آدم یاد میداد
ولی در کنارش یسری حرفای دلی که تجربتون از زندگی بود و کم و بیش به مسیر کنکور هم مربوط میشد هم زده میشد که
اونا خیلی منو آگاه تر کرد چون بالاتر گفتم تا الان هیچکی اینجوری باهام صحبت نکرده بود… 🙂
اون حرفا باعث شدن بزرگ تر فکر کنم و بیشتر تلاش کنم…
اصلا اون تصویر سازی و خیال پردازی قبل خوابم یا وقتای استراحتم واسه بعد از کنکور و ادامه زندگی به کل تغییر کرد، متفاوت تر از خیلیا شد چون الان ذهنیت من جور دیگه ای بود 🎀✨
شاید طولانی هم شد ولی یه مورد دیگه ،
کاری که با حوصله و عشق و انرژی تمام انجام شه
با کاری که صرفا انجام شه چون مثلا باید تیک بخوره خیلی خیلی متفاوته و آدم می‌تونه متوجه اون تفاوت انرژی و وایبه بشه…
اینجوری که قشنگ مشخص بود چقدر این پادگانا و وبینارا براتون مهمه
همیشه منظم و پیگیر بودید و با مسئولیت پذیری تمام کار ها رو پیش آوردیدو تک تک پارت ها رو به بهترین شکل ممکن آماده کردید تا بهمون کمک شه.
ممنونم آقای سرلک🤍✨
امیدوارم امسال به نتیجه دلخواهم برسم و بیام خبرشو بهتون بدم :)🤝🏻

پادگان خوب نبود !
پادکان بی نظیر بود !

در حال حاضر دارم بداهه مینویسم و نمیدونم قراره چه نظری در مورد پادگان فروردینی که گذشته بدم . . . من تو این مسیر کنکور حسرتهای زیادی داشتم واسه کارایی که کردم و واسه کارایی که نکردم ، همیشه احساس میکردم عقبم ، همیشه فکر میکردم کمم ، اما پادگان و حرفای داچ علیرضا نظرم رو عوض کرد ، احساس کردم جای درستی وایسادم ، اینجا همونجایی هست که من باید باشم . احساس سبکی میکنم این بهترین راه برای آینده ای روشنه که من میتونم با دستای خودم بسازمش نه فقط برای خودم بلکه برای خیلی از افرادی که باهاشون زندگی کردم من از شما یادگرفتم که کوچکترین تصمیمات ما میتونن بزرگترین اتفاقات ها رو رقم بزنن . قبل از اومدن به پادگان انگار خودم رو مرکز دنیا میدیدم اما الان احساس و تفکر متفاوتی دارم شاید در گذشته هم داشتم نمیدونم اما الان قوت گرفتم ، حرفای مستقیم و نصیحت گونه ای که وبینارا ازتون میشنیدم باید تبدیل به متن میکردم و زیر تک تک حرفاتون خط میکشیدم و پر رنگ هایلایت میکردم . درسهایی رو به من دادید که انگار خودم تجربه شون کردم عمیقا احساس میکنم دیگه میتونم خیلی کمتر از قبل خودمو در جایگاه مقایسه با دیگران قرار بدم، احساس میکنم میتونم کمتر از قبل حسرت کارهای کرده و نکرده م رو بخورم میتونم بیشتر از قبل شکرگزار باشم میتونم بیشتر از قبل صبور باشم . داچ علیرضا تو قلب من جا داری داداش بزرگه🤍

{قلمِ علی ظهیری}